هوازدگي

آب، هوا و نيروي گرانشي سبب به وجود آمدن اين منظره شده است.
سيماي زمين دائم در حال تغيير است. اين تغييرات به طور كلي نتيجه‌‌ي عمل متقابل دو دسته از فرآيندهايي است كه در درون و بيرون زمين فعال‌‌اند. فرآيندهاي دروني كه انرژي خود را از گرماي درون زمين تأمين مي‌‌كنند، سبب تغييراتي بر روي سطح زمين مي‌‌شوند كه زمين‌‌شناسان آنها را سازنده مي‌‌گويند. در واقع اين فرآيندها سبب ساخته شدن ساختمان‌‌هاي جديدي در سطح زمين مي‌‌شوند. چين‌‌خوردگي‌‌ها، آتش‌‌فشان‌‌ها، زلزله و ... از فرآيندهاي دروني‌‌اند.
فرآيندهاي بيروني كه انرژي خود را از خورشيد يا گرانش زمين مي‌‌گيرند، در جهت مخالف فرآيندهاي دروني عمل مي‌‌كنند و سبب تخريب سطح زمين مي‌‌شوند. فرآيندهاي بيروني با اين عمل خود بلندي‌‌ها را از بين مي‌‌برند و گودي‌‌هاي زمين را پر مي‌‌كنند. از اين رو زمين‌‌شناسان به اين فرآيندها مخرب مي‌‌گويند. فعاليت‌‌هايي مانند هوازدگي فيزيكي، هوازدگي شيميايي، حمل و ته‌‌نشيني از فرآيندهاي مخرب به حساب مي‌‌آيند. بايد توجه داشت كه اگر فرآيندهاي بيروني تنها فرآيندهاي فعال در سطح زمين بودند، به زودي سطح زمين هموار مي‌‌شود و سراسر آن را آب مي‌‌پوشاند. آن گاه زمين به صورت سياره‌‌اي مرده درمي‌‌آمد، اما اين سياره، هنوز سياره‌‌اي پويا و فعال است و بين فرآيندهاي دروني و بيروني آن كشمكش خستگي ناپذير جريان دارد.